Kotwa do gazobetonu FPX-I fischer – kotwa stalowa do dużych obciążeń w gazobetonie. Rewolucyjne rozwiązanie problemu mocowania w gazobetonie, betonie komórkowym. Profesjonalne mocowania do gazobetonu ( YTONG, SOLBET, Siporex, Suporeks, Suporex )
Gazobeton z uwagi na swoje doskonałe właściwości termoizolacyjne stał się bardzo popularnym materiałem stosowanym powszechnie w budownictwie – najbardziej znane na naszym rynku są produkty firmy Ytong, Solbet, ale mamy też wielu lokalnych producentów bloczków i elementów budowlanych z tego materiału.
Mała gęstość która jest największą zaletą jeżeli chodzi o termoizolacje jest również największą wadą w przypadku konieczności wykonania mocowania ciężkich elementów.
Standardowe dyble i kotwy nie zdają tu egzaminu – kołki rozpierają się nie powodując odpowiedniego zagęszczania materiału – siły tarcia które powstają przy zastosowaniu standardowych zamocowań są zbyt małe i przenoszenie obciążeń z zamocowanych elementów jest niemożliwe (kołek wysuwa się z otworu montażowego- wadliwe mocowania ).
Dlatego pojawiły się specjalne dyble tworzywowe i tulejki stalowe do mocowania w gazobetonie jednak nawet one nie były w stanie przenosić dużych i odpowiedzialnych obciążeń.
Problem został rozwiązany !
Kotwa stalowa do dużych obciążeń w gazobetonie FPX-I fischer. Kotwa została tak zaprojektowana, że uwzględnia małą gęstość gazobetonu i podczas jej rozpierania dochodzi do optymalnego zagęszczenia materiału co gwarantuje wysokie parametry nośności gazobetonu i zdolność tak wykonanego mocowania do przenoszenia dużych obciążeń.
zdjęcie: kotwa do gazobetonu fischer FPX-I
Dodatkowo rozpieranie następuje w czterech kierunkach (równomierny rozkład sił) i na dużej powierzchni tworząc „podcięcie” - zamocowanie kształtem.
Kotwa FPX-I posiada europejską aprobatę techniczną – co jest najlepszą gwarancją jej możliwości i jako pierwsza kotwa do gazobetonu posiada udokumentowaną odporność ogniową co pozwala na zastosowanie w przypadkach najbardziej wymagających i odpowiedzialnych zamocowań. Kotwa FPX-I idealnie nadaje się do mocowania:
tras kablowych, instalacji CO, instalacji sanitarnych, barier, balustrad, uchwytów naściennych, elementów i instalacji elektrycznych, systemów alarmowych, montażu z odstępem, elementów podwieszanych i oczywiście idealnie sprawdza się w mocowaniach w naszych domach i mieszkaniach (szafki, półki, uchwyty pod telewizory, karnisze, sufity podwieszane itp.).
zdjęcia: kotwa stalowa do dużych obciążeń fischer - kotwa do gazobetonu - przekroje
Zastosowanie (materiał):
Mury z gazobetonu o wytrzymałości na ściskanie od 1,6 do 6,0 N/mm2 Panele ścienne lub płyty stropowe z gazobetonu o wytrzymałości na ściskanie od 3,3 do 4,4 N/mm2.
Kotwa posiada
inteligentny system mocowania – gwarantuje on optymalne rozparcie i najlepsze parametry nośności - jednocześnie nie pozwala na uszkodzenie kotwy lub materiału w którym jest mocowana na skutek działania zbyt dużych sił podczas montażu („dokręcania”).
Kotwa jest rozpierana standardowym kluczem imbusowym, jeżeli osiągnie optymalne rozparcie klucz sam wyskoczy z gniazda kotwy – genialny w swej prostocie mechaniczny sposób kontroli montażu (system chroniony patentem).
Montaż kotwy stalowej do gazobetonu FPX-I
Montaż kotwy przebiega w dwóch etapach: montaż wstępny (osadzenie i rozparcie kotwy w murze) i montaż właściwy – do zamocowanej wstępnie kotwy w murze – mocujemy właściwy element (np. uchwyt pod TV, rurociąg, trasę kablowa itp.)
Porada: montaż kotwy stalowej fischer FPX
zdjęcie: kotwa do gazobetonu - montaż wstępnu
1 ) Wiercimy otwór montażowy zawsze wiertłem o średnicy fi 10 (bez względu na to czy stosujemy kotwę M6, M8, M10, M12) średnica korpusu kotwy pod który wiercimy otwór montażowy to fi 10.*
2 ) Wbijamy kotwę młotkiem.
3 ) Mamy osadzony korpus kotwy w murze teraz przystępujemy do rozparcia kotwy.
zdjęcie: kotwa do gazobetonu FPX-I - instrukcja montażu
4) Do gniazda (wewnątrz kotwy) wkładamy klucz imbusowy 6 (odpowiednia końcówka jest dołączona do każdego pudełka ) jest to standardowy bit imbus 6 w wersji długiej.
5) Przy użyciu wkrętarki, lub ręcznie wykonujemy 15-17 obrotów kluczem (w zależności od klasy gazobetonu (gęstości) ilość obrotów może się nieznacznie różnić.
6) Podczas obrotów klucza imbusowego dochodzi do „ściągania” śruby z korpusu kotwy – korpusu kotwy - przesuwa się on w kierunku klucza imbusowego i powoduje jego stopniowe wypychanie aż do ostatecznego rozparcia kotwy. Łopatki stalowego kołnierza na końcu kotwy rozpierają się w 4 kierunkach (dochodzi do zagęszczenia gazobetonu i powstaje „podcięcie” zamocowanie kształtem).
7) Klucz imbusowy jest już poza gniazdem – dalsze „dokręcanie” jest niemożliwe, klucz wypadł z gniazda –
kotwa jest optymalnie rozparta, prawidłowo zamocowana - tak działa inteligentny sposób montażu kotwy FPX-I.
8) Kotwa jest osadzona – teraz przystępujemy do montażu właściwego elementu (np. uchwyt pod TV, )
9) Przykładamy mocowany element do otworu montażowego i przykręcamy śrubą z gwintem metrycznym.
Możemy zastosować dowolną śrubę, wkręt, lub pręt gwintowany (od M6 możliwość mocowania małych estetycznych elementów wymagających małych średnic ale z zachowaniem wysokich parametrów wytrzymałościowych mocowania przez M8, 10, 12 znoszących dotychczasowe ograniczenia mocowań w gazobetonie ) - jedynym warunkiem doboru jest średnica gwintu zgodna ze średnicą gwintu wewnętrznego w kotwie i odpowiednio dobrana długość można ją łatwo obliczyć: Dla śruby z gwintem metrycznym z łbem na klucz: do gniazda kotwy wkręcimy max. 15 mm (ale min. to 10 mm) + grubość mocowanego elementu (np. 5 mm) = śruba o długości od 15-20 mm i średnicy zgodnej z gwintem w kotwie – to wszystko.
film: kotwy fischer - kotwa do gazobetonu FPX-I kotwy do dużych obciążeń
zdjęcie: kotwa FPX-I - kotwa do gazobetonu fischer - photo fischer FPX-I
tabela: kotwa stalowa do dużych obciążeń - parametry montażowe
* w szczególnych przypadkach np. jeżeli podłoże w którym mocujemy kotwę jest wykończone płytkami ceramicznymi lub innym materiałem uniemożliwiającym wbicie tulejki zewnętrznej – musimy najpierw rozwiercić otwór o średnicy równej średnicy zewnętrznej kotwy ( na głębokość okładziny np. płytki ceramicznej) a następnie wywiercić otwór montażowy fi 10 w gazobetonie.